Fot. 1932 Ford Tudor
Hot Rody są samochodami robionymi na zamówienie bądź budowanymi ręcznie przez swoich właścicieli ( z angielskiego „custom built” ) Początkowo termin określał praktykę zakładającą przerobienie starego samochodu, najczęściej Forda, w celu redukcji wagi ( zazwyczaj przez usunięcie dachu, maski, zderzaków, przedniej szyby i błotników ), obniżenia zawieszenia, zmiany bądź tuningu silnika prowadzącego do zwiększenia mocy, montażu większego ogumienia dla zwiększenia przyczepności i wreszcie zmiany malowania na bardziej wyróżniające się. Termin ten może pochodzić od zwrotu „hot roadster” używanego w latach 50 i 60 jako uwłaczające określenie samochodu który nie pasuje do głównego nurtu.
Budowa hot roda wymaga wysokich umiejętności w mechanice, spawaniu a także blacharce i lakiernictwie.
Fot. 1939 Ford Sedan
Dzisiaj ludzie posiadający hot rody utrzymują je w nienagannym stanie i starają się, aby były jak najbardziej zauważalne. Auta budowane według oryginalnej idei promującej tani i szybki samochód o niewyszukanym wzornictwie nazywa się „rat rodami”. Istnieje wiele kontrowersji wokół nieodwracalnej modyfikacji samochodów niejednokrotnie bardzo rzadkich, będących zabytkami motoryzacji. Jest to zaprzeczenie tradycjonalnego hot roddingu zakładającego ocalenie i reprodukcje zniszczonych i bezużytecznych części.
Fot. Desert Rat Rod
Hot rody są częścią amerykańskiej subkultury. Istnieją setki pism i programów telewizyjnych których głównych tematem jest hot rodding. W polskiej edycji kanału Discovery Channel emitowany jest program “Amerykański Hot-Rod“ który jest odzwierciedleniem omawianego nurtu.
Era hot rodów
Era hot rodów rozciąga się od roku 1945 do początków ery muscle car’a ( około 1965 ) osiągając swój szczyt w połowie lat 50. Podczas tego okresu samochody na których dokonywano przeróbek ( wyprodukowane przed 1942, przez hot roaderów nazywane "vintage tin" ) były łatwo dostępne i relatywnie tanie. Wiele z nich miało „zdrowe” nadwozia i ramy a zostały zezłomowane tylko z przyczyn czysto mechanicznych, ponieważ układ jezdny ( silnik, skrzynia biegów itd. ) pierwszych samochodów były mało trwałe. Typowy hot rod był bardzo zmodyfikowany, najczęściej poprzez wymianę całego układu napędowego, a także innych komponentów włączając w to układ hamulcowy i układ sterowania. Pewne silniki takie jak dolnozaworowy, ośmiocylindrowy Ford V8 w układzie V a także Small Block Chevrolet V8 również w układzie V były popularnymi zamiennikami w związku z ich kompaktowymi rozmiarami, dostępnością i oczywiście mocą. Wczesny Hemi był popularny w samochodach wymagających więcej mocy, przykładowo biorący udział w wyścigach dragsterów.
Era klasycznego hot roda zakończyła się około 1965 r. częściowo poprzez wyczerpanie się zasobów starych samochodów, ale w większości w związku z pojawieniem się nowych, szybszych aut które nie wymagały prawie żadnych przeróbek.
Dzisiejsze hot rody
Kultura hot rodowa jest wciąż żywa na całym świecie, szczególnie w Stanach Zjednoczonych i Szwecji. Społeczeństwo hot rodowe rozdzieliło się na dwie główne grupy – hot rodderzy i street rodderzy. Hot rodderzy budują swoje samochody przy użyciu oryginalnych, starych części i podążają stylem popularnym od lat 40 do 60. Street rodderzy budują auta przy użyciu głównie nowych części.
W świecie hot rodów istnieje wiele sław takich jak Boyd Coddington który wyprowadził hot rodding na zupełnie nowy poziom. Jeden z jego samochodów ukazał się w teledysku "Gimme All Your Lovin" nagranym przez znany rockowy zespół ZZ Top. Boyd Coddington jest założycielem warsztatu, który możemy oglądać w telewizji Discovery Channel w programie "Amerykański Hot Rod"
Fot. ZZ Top '33 Ford Eliminator Coupe
Fot. ZZ Top 'Eliminator' i Billy F. Gibbons
Źródło: Wikipedia
Spodobał Ci się ten artykuł?
Podłącz się do naszego kanału RSS , a najnowsze wpisy trafią wprost do Twojego komputera.
